Kristian Kristiansen (ur. 16 listopada 1909, zm. 14 lipca 1980) – prozaik i dramaturg norweski.
Urodził się w Tromsø, ale w 1918 r. przeniósł się z rodziną do Trøndelag, gdzie spędził większość życia. Po ukończeniu gimnazjum pracował m.in. jako stróż nocny, robotnik i urzędnik. Pod koniec lat 30. XX w. zaczął pisać opowiadania i sztuki teatralne, a oficjalnie debiutował w 1938 r. książką dla dzieci Eggtjuver i fugleberet. Po hitlerowskiej inwazji na Norwegię w 1940 r. Kristiansen zaangażował się w działalność ruchu oporu, a w 1942 r. musiał uciekać przed okupantami do neutralnej Szwecji. Do Norwegii powrócił w 1950 r. W tym czasie tematyka jego utworów zmieniła się z historycznej i polityczno-społecznej na historyczną opartą na dziejach Trondheim i jego mieszkańców m.in. trylogia Adrian Posepilt, Vårherres blindebukk, I den sorte gryte o losach wychowanka sierocińca.
Kristiansen był dwukrotnie żonaty. Zmarł w Trondheim.